Στιγμιότυπα από τήν ΕΚΘΕΣΗ Βιβλίου τού Μορφωτικού Συλλόγου Καρδαμά "Κωστής Παλαμάς"!

Μερικές φωτογραφίες από τήν Έκθεση Βιβλίου στόν Μορφωτικόν Σύλλογον Καρδαμά "Κωστής Παλαμάς", η οποία ξεκίνησε  τό βράδυ τής Παρασκευής, 25.09.2015, καί ολοκληρώθηκε μέ επιτυχία τήν Κυριακή τό βράδυ, 27-09.2015. 

 




ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ στόν Καρδαμά 
 ( Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή,
25-26-27/9/2015),
στά Γραφεία τού Μορφωτικού Συλλόγου.
Πρωΐ  10.30-13, 
Βράδυ 06.30-09.00.

Η Παιδαγωγική τής Υποτέλειας καί «η Αριστεία» τού «αριστερού» Δωσιλογισμού!

« καί τήν ειωθυΐαν αξίωσιν τών ονομάτων

ες τά έργα αντήλλαξαν τή δικαιώσει.»

(καί, γιά νά δικαιολογήσουν τίς πράξεις τους, άλλαξαν ακόμη

καί τήν καθιερωμένην σημασία  τών λέξεων )

[ Θουκιδίδου Ιστορίαι, 3.82.4, Η «Παθολογία» τού πολέμου]

               Τού Άγγελου  Λιβαθηνού

  Είναι διαχρονικώς παραδεκτό, ότι η ικανότητα τών πολιτικών απατεώνων, τών πολιτικών εγκληματιών καί τών πολιτικών τυχοδιωκτών, στό νά εφευρίσκουν «δικαιολογίες» καί στό νά συνθέτουν μυθοπλασίες, γιά νά δικαιολογήσουν τά δικά τους πολιτικά καί κοινωνικά ανομήματα καί τίς δικές τους εγκληματικές πολιτικές ή τίς προδοσίες τους κατά τού λαού, είναι ανεξάντλητη!

 Τούτο μάς τό βεβαιώνει, άλλωστε, ήδη από τά χρόνια τού Πελοποννησιακού Πολέμου( 431-404 π.Χ.) ο μέγας Έλληνας Ιστορικός, Θουκυδίδης ο Αλιμούσιος ( 455-398 π.Χ.), όταν ( στήν Ιστορία του, «Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος») περιγράφει τίς θυριωδίες, τίς οποίες βιώνει ο λαός  τής Κερκύρας, κατά τήν διάρκεια τού εκεί Εμφυλίου Πολέμου ( 427 π.Χ.). Οι αντιμαχόμενες παρατάξεις ( «Δημοκρατικοί» καί «Ολιγαρχικοί») επιδίδονται σέ ένα ξέφρενο κυνήγι θηριωδιών, εγκλημάτων, αλληλοσπαραγμών καί προδοσιών, ενώ παραλλήλως, γιά νά δικαιολογήσουν τά απαίσια εγκλήματά τους καί τίς προδοσίες τους κατά τού Κερκυραϊκού λαού, «… άλλαζαν ακόμη καί τήν καθιερωμένη σημασία τών λέξεων»!

  Ο Ελληνικός Λαός, εδώ καί 5 συναπτά έτη βιώνει μία πρωτοφανή  πολιτική, κοινωνική, οικονομική καί ανθρωπιστική καταστροφή, ως αποτέλεσμα τής εγκληματικής, αντεθνικής καί προδοτικής πολιτικής τών «πολιτικών ταγών» τού τόπου. 

 Κατά τήν διάρκεια τών ετών αυτών, ο Ελληνικός Λαός υφίσταται απίστευτης βιαιότητος καί αγριότητος μέτρα εις βάρος του, τά οποία δέν έχουν τελειωμό:

συνεχείς καί αλληλοδιάδοχες μειώσεις μισθών-συντάξεων καί ημερομισθίων, εκτίναξη τής ανεργίας στά ύψη ( 25-30%!) μέ  τήν ανεργία τών νέων νά ξεπερνάει τό 50%, κατεδάφιση τού ασφαλιστικού συστήματος, ισοπέδωση τών εργατικών δικαιωμάτων καί κατακτήσεων,  καταβαράθρωση τής ιατροφαρμακευτικής περιθάλψεως καί τού συστήματος δημοσίας υγείας, δραματική υποβάθμιση καί απαξίωση τής δημόσιας Παιδείας, καί λήψη σωρείας άλλων μέτρων, τά οποία προκαλούν ανασφάλεια, φόβον καί δέος στόν  απλόν πολίτη γιά τό μέλλον τό δικό του, τής οικογενείας του, αλλά , κυρίως, τών παιδιών του καί τής νέας γενιάς, ενώ, μέ  τήν υπογραφή τών δύο διαδοχικών «Μνημονίων», απεδέχθησαν οι ελληνόφωνοι «πολιτικοί» τής συμφοράς τήν  παράδοση τής εθνικής κυριαρχίας τής Ελλάδος. 

  Όλα αυτά τά καταστροφικά μέτρα  εις βάρος τών Ελλήνων καί τού τόπου μας επεβλήθησαν «κατ’ απαίτηση» τών δήθεν εταίρων μας στήν φοβεράν αυτήν φυλακή τών λαών, που φέρει τό απατηλό καί παραπλανητικό όνομα «Ευρωπαϊκή Ένωση», μέ  «εκτελεστές» τούς ντόπιους, ελληνόφωνους, πολιτικούς απατεώνες τών κομμάτων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ-ΔΗΜΑΡ. 

 Αυτοί οι κεκραγμένοι δωσίλογοι εβάπτισαν όλα αυτά τά εγκληματικά καί καταστροφικά μέτρα εναντίον τών Ελλήνων καί τής Ελλάδος σάν δήθεν «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις» γιά τήν «παραμονήν τής χώρας στό Ευρώ» ( σ’ αυτό τό δολοφονικό εργαλείο στά χέρια τών γερμανών νεοναζί), καί γιά τήν «έξοδον τής χώρας από τήν κρίση», εις τήν οποίαν, όμως, όλο καί περισσότερο  εβυθιζότανε ο τόπος  χρόνον μέ  τόν χρόνο! 

  Στίς εκλογές τού Ιανουαρίου 2015, τελικώς, ο Ελληνικός Λαός εγύρισε τήν πλάτη  στούς ελληνόφωνους  αχυρανθρώπους τής Νέας Τάξεως Πραγμάτων, τής εθνοκτόνου παγκοσμιοποίησης, καί τής Υπερεθνικής Ελίτ, ελπίζοντας, ότι, μέ  τήν επιλογήν καί ψήφιση τού κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, θά ανέπνεε ο τόπος καί θά εξημέρωνε μία καινούργια ημέρα, χωρίς μνημόνια καί χωρίς τίς καταστροφικές πολιτικές τού παρελθόντος, όπως, άλλωστε, υποσχόσαντε όλα τά πολιτικά στελέχη τού νεοπαγούς αυτού πολιτικού μορφώματος, μέ  προεξάρχοντα τόν πρόεδρόν του, Α. Τσίπρα.

   Απατήθηκε οικτρώς, όμως, ο πολύπαθος Ελληνικός Λαός. Διότι «ετούτοι εδώ» απεδείχθησαν μεγαλύτεροι πολιτικοί απατεώνες από τούς προηγουμένους, καί γνήσιοι εκπρόσωποι τού δωσιλογισμού!

  Ο κ. Τσίπρας καί οι σφουγγοκωλάριοι τού «Μαξίμου» ( Δραγασάκης, Φλαμπουράρης, Παππάς, κ.λπ) επαγίδευσαν τόν Ελληνικόν Λαόν γιά νά τούς ψηφίσει, αλλά αυτοί είχανε έτοιμο καί μυστικό τό σχέδιο ξεπουλήματος τής Ελλάδος.

 Υποσχέθηκαν στόν  Ελληνικόν Λαόν επαναφορά τού κατώτατου μισθού ( σταδιακώς) στά 751 Ευρώ, αλλά αυτοί επροχώρησαν ήδη στήν, γιά ακόμη μία φορά,  περικοπή τών μισθών καί τών Συντάξεων, ακόμη καί εκείνων τών πολύ χαμηλών! Καί ετοιμάζονται γιά νέα συντριπτικά γιά τούς εργαζομένους μέτρα επί τών αμοιβών τους ( αλλά, αυτά μετά από τίς εκλογές! ).

  Υποσχέθηκαν «ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική», αλλά αυτοί, διά στόματος τού γνωστού από τήν Siemens τό 1990-91 Δραγασάκη,  εξεστόμισαν εντός τής Βουλής τών Ελλήνων τήν ύβρη: «ευχαριστούμε τούς Αμερικάνους» ( γιά δεύτερη φορά μετά από τόν ανεκδιήγητον Σημίτη).

 Υποσχέθηκαν βελτίωση τών συνθηκών Ιατροφαρμακευτικής περιθάλψεως καί τού δημοσίου συστήματος Υγείας, αλλά αυτοί, διά στόματος τού «εκ τής μούργας» τού Πασόκ, Κουρουμπλή, απειλούν τούς «απρόσεκτους» καρκινοπαθείς μέ  … πρόστιμα!

 Υποσχέθηκαν τήν, διά τής καταργήσεως τών Μνημονίων,  ανάκτηση τής Εθνικής Ανεξαρτησίας, αλλά τούτοι εδώ επροχώρησαν πέρα από κάθε όριο υποτέλειας καί δωσιλογισμού: Υπέγραψαν ( διά τού αρχηγού τους, κ. Τσίπρα) τήν επαίσχυντη καί δωσίλογη ρύθμιση, ότι, σέ κάθε υπέρβαση τών δημοσιονομικών στόχων  από τούδε καί εις τό εξής, θά τίθεται  σέ εφαρμογή αυτόματος μηχανισμός  γιά τήν κάλυψη τής υπέρβασης, μέσω τής μειώσεως  τών δημοσίων δαπανών: «Ο διορθωτικός μηχανισμός συνίσταται στήν κάλυψη τής απόκλισης είτε μέ περικοπή δαπανών είτε μέ ανάληψη δράσεων γιά τήν ενίσχυση τών εσόδων».

 Υποσχέθηκαν στόν  Ελληνικόν Λαόν, ότι θά υλοποιήσουν τήν οποιαδήποτε απόφασή του στό Δημοψήφισμα τής 5^ης Ιουλίου 2015 ( προτρέποντές τον νά ψηφίσει ΟΧΙ, αλλά ελπίζοντες νά επικρατήσει τό ΝΑΙ), αλλά τούτοι εδώ (πρωτοστατούντος τού θλιβερού αρχηγού τους)  έγραψαν στά παλαιά υποδήματά τους τό υπερήφανο ΟΧΙ τού Ελληνικού Λαού ( μέ  τό εκκωφαντικό ποσοστό 61,5%), τό ΟΧΙ στήν Λιτότητα, τό ΟΧΙ στήν εξαθλίωση, τό ΟΧΙ στόν  εξανδραποδισμόν τού Ελληνικού Λαού, τό ΟΧΙ στήν εκχώρηση τής Εθνικής Ανεξαρτησίας, τό ΟΧΙ  στά Μνημόνια καί στίς υποδουλωτικές γιά τόν Ελληνικόν Λαόν συμφωνίες. Καί μέσα σέ ένα 24ωρο, μετέτρεψαν τό Υπερήφανο ΟΧΙ τούς Ελληνικού Λαού στό Ταπεινωτικό καί Δωσιλογικό ΝΑΙ τού κ. Τσίπρα καί τής ανεκδιήγητης ομάδας τών σφουγγοκωλαρίων του! Πρόκειται περί Ιστορικής Αποστασίας τών Τσιπροκαμμένων καί τών αχυρανθρώπων τους, που θά βοά εσαεί σέ κάθε Ελληνική καί Πατριωτική Συνείδηση.

Υποσχέθηκαν στόν  Ελληνικόν Λαόν «κατάργηση» καί  «σχίσιμο» τών Μνημονίων, αλλά αυτοί ( διά χειρός τού συστηματικώς ψευδομένου Τσίπρα) υπέγραψαν τό πλέον επαίσχυντο καί υποδουλωτικό Μνημόνιο γιά τόν τόπον μας, τόν Ιούλιο τού 2015, παραδίδοντες ανυπεράσπιστον τόν Ελληνικόν Λαόν στούς σφαγείς του!

 Υποσχέθηκαν στόν  Ελληνικόν Λαόν τήν υπεράσπιση καί τήν προστασία τής Δημόσιας Περιουσίας καί τών πλουτοπαραγωγικών πηγών τής χώρας μας, καί αυτοί εδώ ( διά χειρός τού πολιτικώς ελεεινού, Τσίπρα) υπέγραψαν συμφωνία γιά τήν παράδοση τής Δημόσιας Περιουσίας, μέχρι τού ύψους τών 50 δις. Ευρώ, σέ ειδικώς ιδρυόμενο Ταμείο, προκειμένου νά «αξιοποιήσει», δηλαδή νά ξεπουλήσει, στά μεγάλα αρπακτικά όποιον  πλούτον διαθέτει η χώρα μας!  Έγκλημα Εσχάτης Προδοσίας!

 Μετά από όλον αυτόν τόν Αρμαγεδδώνα τών αντεθνικών καί καταστροφικών γιά τήν Ελλάδα καί τούς Έλληνες μέτρων, ο κ. Τσίπρας καί η παρέα του, ως άλλοι πολιτικοί απατεώνες, επιστρατεύουν τήν πλεονάζουσα απύθμενη υποκρισία τους καί, υποτιμώντες βάναυσα τόν Ελληνικόν Λαόν, επικαλούνται τήν δήθεν «αριστεροσύνη» τους, γιά νά πείσουν, ότι ενδιαφέρονται γιά τό καλό τών πολλών! Αλλά, η Αριστερά, από όσα γνωρίζουμε, πάντοτε διακρινότανε καί διακρίνεται γιά τήν εντιμότητά της απέναντι στόν  Λαόν καί όχι γιά τήν δουλικότητά της απέναντι στούς δυνάστες τού λαού. Η Αριστερά διακρινότανε καί διακρίνεται γιά τό έργο της υπέρ τών πολλών καί όχι γιά τήν υπεράσπιση τών ολίγων. Όμως,  ο Τσίπρας καί η ομάδα του δέν είναι  η Αριστερά τών δικαιωμάτων τών πολλών, αλλά είναι η κατ’ ευφημισμόν «αριστερά» τών προνομίων τών ολίγων. Είναι η ψευδεπίγραφη «αριστερά», που έχει διατεταγμένον σκοπόν τήν παγίδευση, τήν εξαπάτηση καί, τελικώς, τήν εξαθλίωση τών πολλών. Αυτήν τήν «αριστερά» είχε κατά νούν ο Ιταλός μεγαλοβιομήχανος τής Fiat, Ανιέλι,  όταν έγραφε: «Υπάρχει ένα είδος Αριστεράς, που είναι πιό χρήσιμη από τήν Δεξιά. Πρόκειται γιά εκείνη τήν Αριστερά, που μπορεί νά κάνει όλα όσα δέν θά μπορούσε νά κάνει η Δεξιά». Αυτού τού είδους η «αριστερά» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ τού Τσίπρα, δηλαδή ό, τι έμεινε μετά τήν αξιοπρεπήν άρνηση  σύσσωμης τής αριστερής πτέρυγάς του καί τού συνόλου τής νεολαίας του νά αποδεχθούν τήν «συνθηκολόγηση» τού κ. Τσίπρα μέ τούς σφαγείς τού Ελληνικού Λαού.

  Αυτή η τυχοδιωκτική πολιτική τού κ. Τσίπρα καί τής ηγετικής ομάδας του, τούς οδήγησε σέ μία Ιστορική Αποστασία καί σέ μία κραυγαλέα Προδοσία σέ βάρος τού Ελληνικού Λαού καί τής Ελλάδος ( υπογραφή τού 3^ου Μνημονίου τής «αριστεράς», τού νέου «Συμφώνου Υποτελείας»), τά αποτελέσματα τής οποίας θά είναι  σοβαρώτερα καί τραγικώτερα ακόμη καί  από εκείνα, που ακολούθησαν τό επαίσχυντο «Ψήφισμα τής Υποτέλειας» (  στήν επαναστατημένη Ελλάδα τού 1826), που προωθήθηκε από τίς κλίκες τών κοτσαμπάσηδων μέ πρωτεργάτη τόν  Μαυροκορδάτον. 

  Γι’ αυτό καί μόνιμη φροντίδα τόσον τού ιδίου  τού Τσίπρα όσον καί τών χαρτογιακάδων, που τόν περιτριγυρίζουν, είναι νά «πείσουν» τόν Ελληνικόν Λαόν, ότι δήθεν «δέν υπήρχε άλλη λύση» από τήν υποταγή καί τήν υποδούλωση στίς ορέξεις τών γερμανών νεοναζί καί τής ευρωπαϊκής νεοταξικής ελίτ! 

 Επιχειρούν, δηλαδή,  νά διαπαιδαγωγήσουν τόν Ελληνικόν Λαόν στήν  αποδοχήν τής Υποτέλειας καί στόν Ραγιαδισμόν, αλλάζοντας ακόμη καί τήν καθιερωμένη σημασία τών λέξεων γιά νά δικαιολογήσουν τήν επαίσχυντη υποταγήν τους στά ξένα αφεντικά τους,  καί αναγορεύοντας σέ «πατριώτες» τούς δωσίλογους, τούς προδότες  καί τούς νενέκους.

 Προσφάτως, κατά τήν προεκλογικήν περίοδον Σεπτεμβρίου 2015, ο κ. Τσίπρας έφθασε στό κατάντημα γιά πολιτικόν άνδρα, νά εκστομίσει τήν ύβρη κατά τής Ελλάδος καί κατά τών ηρωϊκών αγώνων τών Ελλήνων, ότι  νοιώθει «υπερήφανος, που δέν προτίμησε τόν ηρωικό χορό τού Ζαλόγγου, αλλά τόν συμβιβασμό», καί αργότερα, στοχεύοντας νά λερώσει τό υπερήφανο ΟΧΙ τού Ελληνικού Λαού κατά τό Δημοψήφισμα τής 5^ης Ιουλίου 2015  είπε, χωρίς ίχνος ντροπής καί σεβασμού στήν μνήμη χιλιάδων  Ελλήνων, πεσόντων στόν υπέρ Πατρίδος αγώνα κατά  τών Ιταλογερμανών κατακτητών καί στό ηρωϊκό ΟΧΙ τού 1940, ότι : «πολλές φορές τά  ΌΧΙ στήν ιστορία έχουν οδηγήσει σέ εξελίξεις υπαναχώρησης. Τό ΌΧΙ τού 1940 ακολούθησε μιά τετράχρονη κατοχή.»

 Ανεύθυνοι καί τυχοδιωκτικοί λόγοι  ενός κραυγαλέως ανιστόρητου  καί  εθνικού υβριστή  καί ανοιχτά μαθήματα Υποτέλειας, δωσιλογισμού  καί Δουλοφροσύνης μέ αποδέκτες  τούς Έλληνες!     Ανοιχτή προτροπή πρός τούς Έλληνες , νά μοιάσουν στόν δωσίλογον Τσολάκογλου,  νά προσχωρήσουν στόν Δωσιλογισμόν,  καί  άτιμη επιχείρηση καθαγιασμού τού Τσολάκογλου καί τών λοιπών δωσιλόγων τής κατοχής.

 Η Παιδαγωγική τής Υποτέλειας  στήν κορύφωσήν της μέ πρώτον καί μέγα «Παιδαγωγόν» καί «Κήρυκα» τόν κ. Τσίπρα!

  Όνειδος καί καταισχύνη γιά τήν Ελλάδα τών αγώνων, τών θυσιών, τού πατριωτισμού καί τής  εθνικής υπερηφανείας! 

 Εμπρός σ’ αυτήν τήν «Παιδαγωγικήν τής Υποτελείας» τού «παιδαγωγού» κ. Τσίπρα καί τών περί αυτόν, οι ξένοι επικυρίαρχοι, καί οι ευρωπαίοι  εκπρόσωποι τής νεοταξικής  ελίτ  έμειναν ενεοί καί έκθαμβοι, καί τούτο τό έδειξαν μέ τήν έκφραση τού «θαυμασμού» τους γιά τήν «αποτελεσματικότητα» τού κ. Τσίπρα, τού απένειμαν, δέ, επαίνους καί τήν «Αριστεία», γιά  τόν «αριστερόν» Δωσιλογισμόν του ( μέ τήν ψήφιση τού καταστροφικού γιά τήν Ελλάδα 3^ου Μνημονίου),  τόν οποίον  προώθησε στό κόμμα του καί  επιχειρεί αναισχύντως  νά προωθήσει  μέσα στήν Ελληνική Κοινωνία!

 Έχουν γνώση, όμως, οι φύλακες,  καί ο καθείς θά αμειφθή κατά τά έργα καί τίς πράξεις του. Οι δέ, αναίσχυντοι υβριστές  τών ηρωϊκών αγώνων τών Ελλήνων καί οι  «αριστείς» διαγουμιστές τής ελληνικής υπερηφανείας καί  αξιοπρέπειας θά λάβουν  εγκαίρως τό αντίτιμο τών αισχρών πράξεων καί τών ύβρεών τους! –
.........................
ΠΗΓΗ

Αναπόδραστη (*) η Δραχμή !

(*)Αναπόδραστος= αναπόφευκτος.

«Ουδείς ημπορεί να είναι βέβαιος»(για την τρίτη προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδος).
( Η καγκελάριος Γερμανίας, Άγγελα Μέρκελ ,στο ZDF 16.8.15)

 Πράγματι ,η τρίτη διασωστική συμφωνία, που πέρασε από την Ελληνική βουλή στις 14.8.15 περιβάλλεται από εξαιρετικά απαισιόδοξες αμφιβολίες. 

 Όχι τόσον εξ αιτίας της πολιτικής αβεβαιότητος, που προκάλεσε η πτώσι της κοινοβουλευτικής ισχύος του ΣΥΡΙΖΑ κάτω των 120 εδρών , όσον λόγω των αντιφάσεων και ανεπαρκειών του τρίτου διασωστικού πακέτου ,που συνεφώνησε ο κ.Τσίπρας με τους 4 «θεσμούς» της Ευρωπαϊκής Ενώσεως , μεταξύ των οποίων και το ΔΝΤ , που δεν αποτελεί «θεσμόν» της Ε.Ε. αλλ’ αυτό είναι μία άλλη ιστορία…
Η νέα συμφωνία με τους πιστωτές προβλέπει:
1.Αύξησι 12%του φόρου εισοδήματος των επιχειρήσεων από 26% εις 29% και της προεισπράξεως μέχρις 100%,από 55%.

2.Επιβάρυνσι του ΦΠΑ με συντελεστή 23% από 13% εις πολλά νέα αγαθά και υπηρεσίες ,ως πχ.τα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων.
3.Περικοπή των επιδοτήσεων αγροτικών προϊόντων και των εισοδηματικών ενισχύσεων των λαϊκών τάξεων , περιλαμβανομένης και νέας μειώσεως μισθών και συντάξεων , που αντιβαίνει στις διεθνείς συμβάσεις της χώρας.
4.Εξαναγκασμό πώλησης της δημοσίας περιουσίας έως 50 δις. ευρώ με περαιτέρω εκχώρησι της εθνικής κυριαρχίας. Άμεση εκχώρησι 14 περιφερειακών αεροδρομίων στν Γερμανική εταιρία ΦΡΑΠΟΡΤ
5.Έκτισι (bail in) από 1.1.2016 των αποταμιευτών στην διάσωσι των Τραπεζών με διαγραφή μέρους ή όλου των καταθέσεων.
6. Ανακεφαλαίωσι των Τραπεζών με 10 δις. ευρώ εις βάρος του Έλληνος φορολογουμένου και όχι της ΕΚΤ ,η οποία επέβαλε παρατύπως τους ελέγχους κεφαλαίων και προεκάλεσε ανησυχία στο αποταμιευτικό κοινό ,με αποτέλεσμα την μαζική απόσυρσι καταθέσεων.
7.Επαύξησι του φόρου χωρητικότητος της Ελληνικής ναυτιλίας που είναι κάρφος στον οφθαλμό των Γερμανών εφοπλιστών.
8. Φορολογική αφαίμαξι 5,3 δις.ευρώ την προσεχή 2ετία από τους ιδιοκτήτες ακινήτων , περιλαμβανομένων των ορφανοτροφείων .
Το μνημόνιο της αριστεράς « για πρώτη φορά» με ξένο δανεισμό πάσχει από σοβαρές αντιφάσεις όπως και τα δύο προηγούμενα αριστεροδέξια: Απαιτεί «προαπαιτούμενα» (up front actions) που δεν στηρίζονται στην οικονομική πραγματικότητα και αυτοαναιρούνται
Αντιφάσεις.
Η «Τραπεζική αργία» που εκηρύχθη στις 29 Ιουνίου 2015 και διαρκεί ουσιαστικώς άνευ διακοπής έκτοτε , έχει εξαρθρώσει την Ελληνική αγορά. Επιταγές δεν εισπράττονται και εντολές πληρωμής δεν εκτελούνται. Οπότε ο παραγωγικός ιστός (το ιδιωτικό εισόδημα) αδυνατεί να ικανοποιήσει το παράσιτον κράτος, με φόρους.
Η διατήρησι των περιορισμών εξαγωγής κεφαλαίων (capital controls ) εις το μεσοπρόθεσμο …διηνεκές , σημαίνει απαγόρευσι αναλήψεως μετρητών και παρεμπόδισιν εισαγωγών και εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών . Συνεπιφέρει βραχυπροθέσμως ελλείψεις εισαγομένων πρώτων υλών , φαρμάκων ,ανταλλακτικών κλπ .Η επακόλουθος κάμψι του εθνικού τζίρου (εισοδήματος) -πολύ περισσότερον του 2,5% της αναμενομένης επισήμως εφέτος- ματαιώνει τις προβλέψεις έστω και μικράς μειώσεως του πρωτογενούς ελλείμματος του προϋπολογισμού , οι ανάγκες του οποίου διά νέον δανεισμό θα υπερβούν κατά πολύ το «σταγονόμετρο» των νέων πιστώσεων του ESM .Εξ ού και νέον χρηματοδοτικό κενόν αναμένεται εντός συντόμου χρόνου.
Η αδυναμία ρεαλιστικής αξιολογήσεως ( non comprehensive assessment) των κεφαλαιακών αναγκών των Ελληνικών Τραπεζών , υπό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης δεν επιτρέπει την έστω και στοιχειώδη χρηματοδότησι κεφαλαίου κινήσεως των Ελληνικών επιχειρήσεων , οι οποίες «αγωνίζονται να επιβιώσουν» (Μπλούμπεργκ 14.8.15)
΄Ανευ κεφαλαιακής επαρκείας ,οι εμπορικές Τράπεζες αδυνατούν να παίξουν τον ρόλο των στην ανακύκλωσι του χρήματος. Ως εκ τούτου τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αυξάνονται , επιτείνοντας την Τραπεζική κρίσιν.
Η αξιολόγησι της ποιότητος του ενεργητικού των Τραπεζών στα τέλη τέλους του έτους κι ’όχι αμέσως επιταχύνει τον επιθανάτιο ρόγχο του πιστωτικού συστήματος που διατηρείται εν ζωή με την ιδιωτική ρευστότητα καθώς το ΕLA άρχισε να περικόπτεται.
Η αληθώς εκπλήσσουσα αυτονόμησι τα αγοράς υποβαθμίζει την σημασία των εμπορικών Τραπεζών και της Τραπέζης της Ελλάδος αλλά κι’ αυτή η επάρκεια ρευστών κάποια στιγμή εξαντλείται.
Η δοκιμή αντοχής (stress test) των Τραπεζών είναι εισέτι επισφαλής και στηρίζεται στις έκνομες αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις των Τραπεζών.
Το σύνολο της θεραπείας του τρίτου μνημονίου δεν ανταποκρίνεται στις αδυναμίες του ασθενούς: Συρρίκνωσι της μεταποιήσεως , κάμψι της αγοραστικής δυνάμεως , επιδείνωσι του επιχειρηματικού κλίματος και ραγδαία υποχώρησι των αξιών της ιδιωτικής και δημοσίας περιουσίας έως και 60%.
Επιπροσθέτως διαπιστούται και η ανεπάρκεια των λεγομένων «θετικών μέτρων».
Αναποτελεσματικότης
Τα «μέτρα» στηρίξεως της οικονομίας του πρώτου αριστερού μνημονίου κρίνονται ως ανεπαρκή. Ο νέος δανεισμός των 86 δις. ευρώ δεν αφορά επενδύσεις στον παραγωγικό τομέα αλλά μάλλον λογιστικές εγγραφές μεταξύ των 17 κυβερνήσεων της Ευρωζώνης ,με καταληκτικόν οφειλέτη τον ΄Ελληνα φορολογούμενον.
΄Οσο και αν είναι μακρά η περίοδος εξυπηρετήσεως του νέου δημοσίου χρέους ( 30ετής), η αύξησι του ΔΧ συνολικώς στα 406 δις. ευρώ απαιτεί πρόσθετα πρωτογενή πλεονάσματα στο μέλλον που αδυνατεί να παραγάγει η καταρρέουσα Ελληνική οικονομία.
Η ανάγκη δραστικής μειώσεως του ΔΧ εις διατηρήσιμα επίπεδα προσκόπτει στις Γερμανικές αντιρρήσεις . Η αποστασιοποίησι του ΔΝΤ από την νέα εγγύησι (bailout) αποκαλύπτει εσωτερικές έριδες μεταξύ των πιστωτών που δεν περιορίζονται μόνο στους εξωθεσμικούς παράγοντες αλλά περιλαμβάνουν και ενδογενείς ως η Γαλλία.
Το μέλλον της συμφωνίας δεν εμφανίζεται ευοίωνο ακόμη και αν οι Γερμανοί βουλευτές τελικώς την υποστηρίξουν. «Οιαδήποτε επιτυχία μόνον εξαγοράζει την αποδοχή νέων προβλημάτων» κατά τον Χένρυ Κίζινγκερ. ΄Ηδη , η καγκελάριος Α.Μέρκελ βάλλεται από την συντηρητική παράταξι της κυβερνήσεως συνασπισμού.
Αλλ’ η κυριοτέρα αδυναμία της νέας συμφωνίας συνίσταται πρωτίστως στο ό,τι στερείται εναλλακτικής σχεδίου εις περίπτωσιν αποτυχίας . Η κυβέρνησι δεν προετοιμάζεται διά την διαχείρησι της νέας ανθρωπιστικής κρίσεως που προκαλεί η Ανεργία παρά μόνο για εκλογές διατηρήσεως της εξουσίας υπό του… «χαρισματικού» κ.Αλέξη Τσίπρα.
Κατά την ΓΕΣΕΕ , την περασμένη 5ετία των αριστεροδέξιων μνημονίων , εχάθησαν 500.000 θέσεις πλήρους απασχολήσεως (Π.Α). Τον παρελθόντα Ιούλιον απωλέσθησαν 16.658 θέσεις Π.Α. λόγω των ελέγχων κεφαλαίων και τον Αύγουστο χιλιάδες επιχειρήσεις έστειλαν το προσωπικό των εις υποχρεωτικήν άδεια.
Η προσεχής περίοδος ασφαλώς δεν θα είναι καλυτέρα της προηγουμένης , εκτός εάν η αριστερά διαχείρησι «κάνει ό,τι χρειάζεται για να σώσει την Ελλάδα» ,όπως ο Μάριο Ντράγκι προ τριετίας ,διά να σώσει το… ευρώ. (ΣΣ:Ποσοτική χαλάρωσι κατά παράβασι τα συνθήκης του Μααστρίχτ).Εν προκειμένω χρειάζεται υπέρβασι των εσκαμμένων εν Ελλάδι.
​​​Η επάρκεια χρήματος.
Όταν το 2002 η Ελλάς υιοθέτησε το «κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα», το ευρώ , στην γειτονική Αλβανία η δραχμή ανταλλάσσετο με επτά λεκ. Σήμερα ,το ευρώ με 1,4 λεκ! Τι δηλοί ο μύθος;
-Ό, τι η δραχμή ήταν και είναι ισχυροτέρα του ευρώ ,τουλάχιστον στα Βαλκάνια. Βεβαίως ,η δραχμή δεν υπάρχει σήμερα αλλά και το ευρώ δοκιμάζεται στο 1,10 ανά δολλάριο και μάλιστα παρά το ό, τι πετρέλαιον ευρίσκεται στα χαμηλά 40 $ το βαρέλιον αντί 90.
Εάν η χώρα αντί του ευρώ έμενε στην δραχμή την περασμένη 12ετία , όχι μόνον δεν θα είχε απωλέσει τεράστιο εθνικό κεφάλαιον (600 δις.ευρώ σε μετοχές και ακίνητα κατά την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 16.8.2015) αλλά θα είχε επαρκή ρευστότητα διά να κινήσει την οικονομία της. Κατά πάσαν δέ πιθανότητα θα ήταν σήμερα εις πολύ καλυτέραν οικονομική κατάστασι και πάντως δεν θα επεβαρύνετο με δύο εκατομμύρια λαθρομετανάστες, που το μετατρέψιμον ευρώ προσήλκυσε στην χώρα μας. (ΣΣ:Η ισχύς του Αλβανικού νομίσματος αυτό ακριβώς φανερώνει: την εκροή ευρώ από την δανειζομένη βαρέως Ελλάδα στην πλήρως απασχολημένη Αλβανία).
  Τα άμεσα οφέλη από την διατήρησι της δραχμής θα ήσαν η μείωσι της φορολογίας (10% στην Βουλγαρία), η ενίσχυσι των δημοσίων και ιδιωτικών επενδύσεων (3 τρις.παλαιές δρχ.) και η άνετη ρευστότης , η οποία είναι άσχετος με την συνολική προσφορά χρήματος, που επικαλούνται η πολέμιοι της δραχμής διά να σκεπάσουν την αποτυχία του ευρώ.
Εν όψει της βεβαίας αστοχίας και της τρίτης διασωστικής συμφωνίας , η επάνοδος στην εθνική νομισματική πολιτική καθίσταται αναπόδραστος.
Αναπόσπαστος.
Η ανυποχώρητος επάνοδος στην δραχμή , μαζί με σοβαρά διαρθρωτικά μέτρα περιορισμού της κρατικής σπατάλης και διαφθοράς (ΣΣ: ούτε ένας επίορκος Δ.Υ. δεν απολύεται με το τρίτο μνημόνιο) είναι τόσον αναπόστατος διά την επομένη σοβαρά κυβέρνησιν , όσον η λύτρωσις από το αναπόσβεστο δημόσιον χρέος. Το χρέος εις ευρώ βαρύνει την Ελλάδα ενώ εις δραχμάς την Ευρωζώνη. Ειδικώτερον:
-Η επανεθνικοποίησι της νομισματικής και πιστωτικής πολιτικής δημιουργεί ανοδικό σπείρωμα του τζίρου των επιχειρήσεων και συνεπώς ,των υγιών δημοσίων εσόδων.
-Η δραστική μείωσι της φορολογίας και η πλήρης απελευθέρωσι τα αγοράς από τα συνδικαλιστικά δεσμά ενισχύει τις ιδιωτικές επενδύσεις.
-Η Νομισματική Επιτροπή ελέγχει τις απερίσκεπτες Τραπεζικές πιστώσεις και ουδείς λαθρέμπορος επιτρέπεται να εξαγάγει πολύτιμα κεφάλαια για την αγορά λχ. αχρήστων ποδοσφαιριστών.
-Η εξυπηρέτησι του εγχωρίου δανεισμού μεγάλων δημοσίων έργων γίνεται με λαχειοφόρα αναπτυξιακά δάνεια όπως επί Ζολώτα.
-Η χρηματοδότησι της παραγωγής ,με στοχευμένες παρεμβάσεις προκαλεί αναθάρρυνσι της οικοδομικής δραστηριότητος , των εξαγωγών , της ναυτιλίας και του τουρισμού ,χωρίς πληθωριστικές πιέσεις – ακριβώς το αντίθετο από τα υφεσιακά μέτρα της νέας συμφωνίας , που εψήφισαν 222 «αντιπρόσωποι του Ελληνικού λαού» …εναντίον του!
Καταστρεπτική συμφωνία
   Οι ξένες αγορές και το Χρηματιστήριο Αθηνών παντελώς αδιαφόρησαν για την συμφωνία Τσίπρα-Μέρκελ! Δικαίως , διότι δεν επίστευσαν εις αυτήν. Οι μετοχικές αξίες των 4 «συστημικών» Τραπεζών εκμηδενίσθησαν και οι κάτοχοι των ομολόγων έχασαν τα χρήματα που έβαλαν εξαναγκαστικώς με την προηγουμένη (κίβδηλο) ανακεφαλαίωσι.
   Εννενήντα «φάντ μάνατζερς» εδήλωσαν στο Ρώητερς ότι το νέο «μπέηλαουτ» της Ελλάδος ουδόλως επηρέασε τις διεθνείς αγορές «ούτε βελτίωσε κάπως το αίσθημα της αγοράς για την συμφωνία»!
-Ποίαν άλλη απόδειξι χρειαζόμεθα διά να αναζητήσωμεν ευθύνες διά την καταστροφή του Ελληνικού πλούτου υπό του ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ και των εγχωρίων «Κουϊσλινγκ»;
  Μία νέα κυβέρνησι της Ελλάδος πρέπει να προχωρήσει ,με πλήρη επανεκτίμησι της καταστάσεως και στην απόδοσι ευθυνών, για την πλήρη υποταγή της χώρας στους ξένους πιστωτές .

 Τώρα που γνωρίζομε τις τεράστιες αντοχές της οικονομίας μας κατόπιν 6 εβδομάδων κλεισίματος των Τραπεζών και των κεφαλαιακών ελέγχων που εις οιανδήποτε άλλη χώρα θα είχαν κατεβάσει τα τάνκς δια την επιβολή της τάξεως , η επάνοδος στο εθνικό νόμισμα είναι απολύτως εφικτή και ακίνδυνος.
Ουδέν δικαιολογεί την εμμονή στο ευρώ παρ’εκτός η δολία προαίρεσι καταστροφής της Ελληνικής οικονομίας , όπως και κατά τον δεύτερον παγκόσμιο πόλεμον.
   Η Φυσική διδάσκει ότι η διενέργεια ενός νέου πειράματος χρειάζεται νέα συστατικά (δραχμή) διά να επιφέρει το ποθητό αποτέλεσμα (την ανάπτυξι) εν αντιθέσει με την εξαετή ύφεσι του ευρώ.-

  Κώστας Κόλμερ 

--------------------------------------

http://olympia.gr/2015/08/20/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B7-%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%AE/#more-498586

Ποιός τελικά ακολούθησε τόν δρόμο τού Σόϊμπλε;

                                                                                                                  Τού  Κώστα Λαπαβίτσα

Πολύς θόρυβος έγινε τις τελευταίες μέρες για το ότι - δήθεν - η εναλλακτική πορεία, που εγώ πρότεινα στην κυβέρνηση, αντί για το νέο μνημόνιο, είναι η ίδια με του Σόϊμπλε. 

Ουδέν αναληθέστερον, έστω κι αν τα ΜΜΕ επικαλούνται "κυβερνητικές πηγές".

Η ριζοσπαστική εναλλακτική λύση για την Ελλάδα περιλαμβάνει

* έξοδο από το ευρώ, 

* με βαθιά διαγραφή του χρέους, 

* δημόσια ιδιοκτησία και διοίκηση των τραπεζών, 

* έλεγχο των κεφαλαιακών ροών, 

* άρση της λιτότητας και πολλά άλλα μέτρα που και μόνο στο άκουσμά τους θα κινδύνευε με αποπληξία ο στυγνός Γερμανός δικηγόρος ο οποίος διαχειρίζεται το οικονομικό μέλλον της Ευρώπης.

Το γενικό περίγραμμα αυτής της λύσης υπάρχει από καιρό, αλλά δυστυχώς οι πολιτικές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια δεν επέτρεψαν ούτε καν το άνοιγμα της σχετικής συζήτησης, πόσο μάλλον την επεξεργασία και την ανοιχτή παρουσίασή της σην κοινωνία. 

 Η επίσημη γραμμή ήταν ότι θα πετυχαίναμε συμφωνία μέσα στο ευρώ γιατί τελικά οι "εταίροι" θα έκαναν πίσω. Τους είχαμε στο χέρι …  

Υπήρχε τόση βεβαιότητα για τη θέση αυτή που δεν χρειαζόταν καν να συζητηθεί οποιαδήποτε άλλη επιλογή. Κι έτσι, όταν οι "εταίροι" μας άσκησαν τον αναμενόμενο ωμό εκβιασμό, καταντήσαμε να δεχτούμε ένα νέο μνημόνιο.

Ποιος όμως ήταν ακριβώς ο εκβιασμός που μας άσκησαν;

Από πολύ επίσημα χείλη ακούστηκε ότι το δίλημμα ήταν τρομακτικό: 

*  ένα κακό, κάκιστο μνημόνιο, ή 

* μια άτακτη χρεοκοπία με έξοδο από το ευρώ. 

Το δεύτερο υποτίθεται ότι θα ήταν απόλυτα καταστροφικό και άρα η κυβέρνηση – με βαριά καρδιά – αποδέχτηκε το πρώτο.

Ειπώθηκε επίσης ότι υπήρχε και κάποια "λύση Σόϊμπλε", που πρότεινε προσωρινή έξοδο από το ευρώ, αλλά και μόνο η σύνδεση ενός δρόμου για την Ελλάδα με το όνομα του κατεξοχήν βασανιστή της αρκεί για να την κάνει αποτρόπαια στα μάτια των πολιτών. 

Δεν είναι άλλωστε τυχαία η απαράδεκτη σύνδεση, που επιχειρείται, του Σόιμπλε με την εναλλακτική λύση της ριζοσπαστικής εξόδου.

Το μνημόνιο, λοιπόν, εμφανίζεται ως μονόδρομος για μια ακόμη φορά.

 Είναι όμως έτσι; Τι πραγματικά πρότεινε ο Σόϊμπλε;

Στη διαπραγματευτική ομάδα δεν μετέχω, ούτε και ποτέ είχα ενημέρωση για τα τεκταινόμενα στις διαπραγματεύσεις, άρα δε μπορώ να ξέρω από πρώτο χέρι τι έγινε στις συνομιλίες. 

Διαβάζω όμως τα δημοσιοποιημένα κείμενα. 

 Στις 10 Ιουλίου κυκλοφόρησε ένα κείμενο από επίσημες γερμανικές πηγές, το οποίο παραθέτω στα αγγλικά και μεταφρασμένο στα ελληνικά, που φαίνεται να είναι το πραγματικό "δίλημμα Σόϊμπλε" για την ελληνική κυβέρνηση.

Ο Σόϊμπλε φαίνεται ότι έδωσε δύο επιλογές στην Ελλάδα. 

   Η πρώτη ήταν ουσιαστικά να υπογράψουμε μνημόνιο, που θα περιλάμβανε 

*  σκληρή λιτότητα, ενισχυμένη με τρία ακόμη μέτρα: 

* 1) τον σχηματισμό ταμείου 50 δις για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, 

* 2) την αναδιάρθρωση της κρατικής μηχανής υπό την εποπτεία της ΕΕ, 

* 3) τον αυτόματο περιορισμό των δαπανών σε περίπτωση που οι στόχοι της λιτότητας δεν επιτυγχάνονται.

  Η δεύτερη ήταν να υπάρξει προσωρινή έξοδος της Ελλάδας από την ΟΝΕ (για μια πενταετία), σε περίπτωση που δεν θα υπήρχαν εγγυήσεις για τη βιωσιμότητα του χρέους και την εκτέλεση του προγράμματος λιτότητας. 

 Η προσωρινή έξοδος θα συνοδευόταν από 

*  αναδιάρθρωση του χρέους στη βάση της πρακτικής της Λέσχης του Παρισιού. 

* Θα υπήρχε επίσης ανθρωπιστική βοήθεια για την αντιμετώπιση των άμεσων επιπτώσεων της εξόδου, 

*  καθώς και τεχνική βοήθεια που μάλλον θα ήταν η στήριξη της ισοτιμίας του νέου νομίσματος.

  Επαναλαμβάνω ότι η προσωρινή έξοδος που προτείνει ο Σόϊμπλε απέχει παρασάγγας από τη ριζοσπαστική έξοδο. 

 Είναι πιθανό ο Σόϊμπλε να ζητούσε την επιβολή όρων για να υπάρξει η στήριξη της νέας ισοτιμίας.  

 Είναι επίσης πιθανό η διαγραφή του χρέους, αν συνέβαινε, να μην ήταν αρκετά βαθιά και επίσης να συνοδευόταν από δύσκολες διαδικασίες και όρους. 

  Είναι βέβαιο, τέλος, ότι η πρότασή του δεν θα περιείχε ριζικά μέτρα αναδιάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος σε δημόσια βάση και με τρόπο που να ευνοεί την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και τη σεισάχθεια των ιδιωτικών χρεών.   

  Το πρόβλημα είναι αλλού. Είναι φανερό ότι η ελληνική κυβέρνηση, παρά τα όσα λέγονται, δεν πήγε κόντρα στον Σόϊμπλε. Απλώς διάλεξε τον πρώτο δρόμο που της πρόσφερε ο οικονομικός προκουράτορας της Ευρώπης. 

 Το κείμενο που ψηφίστηκε στη Βουλή βασίζεται ξεκάθαρα στην πρόταση Σόϊμπλε: 

* σκληρό μνημόνιο, 

* ταμείο εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, 

* νεοαποικιακή επιτήρηση, 

* αυτόματος περιορισμός των δαπανών και πολλά άλλα τρομακτικά μέτρα, ιδίως για μια κυβέρνηση της Αριστεράς. 

Ο Σοϊμπλε τελικά επέβαλε τη θέλησή του. Το νέο, κάκιστο, μνημόνιο δεν αποτελεί διέξοδο που μας πρόσφεραν οι Γάλλοι "φίλοι" μας. Ο Σόϊμπλε το καθόρισε και η διαπραγμάτευση ήταν για τις λεπτομέρειες.  

  Το πρόβλημα είναι όμως ακόμη μεγαλύτερο. Το υποτιθέμενο δίλημμα "μνημόνιο ή άτακτη χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ" δεν φαίνεται να τέθηκε ποτέ από τον Σόϊμπλε. Άλλες ήταν οι επιλογές που μας έδωσε. 

 Γιατί, λοιπόν, η ελληνική πλευρά αποφάσισε να ακολουθήσει τον πρώτο δρόμο του Σόϊμπλε;        

 Ποιός υπολόγισε το κόστος και τις επιπτώσεις των δύο επιλογών και με ποιά κριτήρια; 

 Γιατί προτιμήσαμε να σκύψουμε το κεφάλι και να δεχτούμε ένα νέο μνημόνιο; 

 Και πότε ενημερώθηκε ο ελληνικός λαός, ή ακόμη και τα συλλογικά όργανα του Σύριζα; 

Τα ερωτήματα αυτά είναι αμείλικτα και απαιτούν απάντηση. Όλοι πλέον καταλαβαίνουν ότι η πλευρά μας πήγε απροετοίμαστη στις διαπραγματεύσεις, με τελείως λανθασμένη αντίληψη της "Ευρώπης". Ήταν απαραίτητο να υπάρχει Σχέδιο Β, με τεχνική επεξεργασία και άμεση λαϊκή συμμετοχή. 

  Ο δρόμος των μνημονίων που τελικά διάλεξε η κυβέρνηση θα τραυματίσει κι άλλο τη οικονομία και την κοινωνία και είναι πολύ πιθανό να αποδειχθεί ανεφάρμοστος.  

 Ο Σύριζα θριάμβευσε στις εκλογές γιατί υποσχέθηκε 

* απόρριψη των μνημονίων,  

* βαθιά αλλαγή οικονομικής πολιτικής και 

* ριζοσπαστικές τομές στην ελληνική κοινωνία. 

 Η Ελλάδα συνεχίζει να τα χρειάζεται όλα αυτά, τίποτε δεν έχει αλλάξει. 

 Έγινε όμως πλέον ξεκάθαρο ότι το πρόγραμμα του Σύριζα είναι παντελώς ανέφικτο χωρίς έξοδο από την ΟΝΕ. 

   Χρειαζόμαστε ολική αλλαγή στρατηγικής που θα στηρίζεται στη διαμόρφωση σχεδίου εξόδου από τη ΟΝΕ σε συνεχή διαβούλευση με τον ελληνικό λαό. 

 Για να γίνει αυτό απαιτείται καταρχήν να συζητηθεί με ειλικρίνεια τι προτάθηκε στις διαπραγματεύσεις και πώς πάρθηκε η απόφαση, που τελικά οδήγησε στο νέο μνημόνιο. 

  Στη συζήτηση αυτή πρέπει επειγόντως να συμμετέχουν τα όργανα και οι συλλογικότητες του Σύριζα.-

----------------

(  Σημ. "Καρδαμάς": Ακολουθεί καί παρατίθεται τό κείμενο, που εκυκλοφόρησε από επίσημες Γερμανικές πηγές, στίς 10 Ιουλίου 2015). ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΠΟΥ ΕΘΕΣΕ Ο ΣΟΪΜΠΛΕ

( Στήν Ελληνικήν)
«Σχόλια σχετικά με τις τελευταίες ελληνικές προτάσεις», 10 Ιουλίου 2015

Στις 9 Ιουλίου η Ελλάδα κατέθεσε μία λίστα προτάσεων, οι οποίες βασίζονται στο τελευταίο προσχέδιο της Τρόικας, που είχε συνταχθεί για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης από το EFSF. Ωστόσο, η Ελλάδα δεν ήταν σε θέση να ολοκληρώσει την αξιολόγηση, για την ενίσχυση της μακροπρόθεσμης οικονομικής μεγέθυνσης και της βιώσιμης ανάπτυξης. Μεταξύ αυτών, η μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, η μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα, οι ιδιωτικοποιήσεις, τραπεζικός τομέας, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν επαρκούν.

Αυτές οι προτάσεις έχουν σοβαρές ελλείψεις σημαντικών μεταρρυθμίσεων. Για αυτό αυτές οι προτάσεις δεν μπορούν να αποτελέσουν βάση για ένα εντελώς καινούριο, τριετές πρόγραμμα του ESM, όπως αιτήθηκε η Ελλάδα. Χρειαζόμαστε μία καλύτερη, βιώσιμη λύση, διατηρώντας το ΔΝΤ εν ενεργεία. Αυτές είναι οι δύο επιλογές:

1. Οι ελληνικές αρχές να βελτιώσουν γρήγορα και σημαντικά τις προτάσεις τους, με την πλήρη στήριξη της Βουλής τους. Οι βελτιώσεις πρέπει να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη, να διαβεβαιώσουν την βιωσιμότητα του χρέους και την επιτυχή εφαρμογή του προγράμματος, ώστε να διασφαλιστεί η πρόσβαση στις αγορές μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος. Οι βελτιώσεις περιλαμβάνουν:

α) Μεταφορά ελληνικών περιουσιακών στοιχείων ύψους 50 δισ. ευρώ σε ένα εξωτερικό ταμείο (trust fund) όπως το Ινστιτούτο Ανάπτυξης στο Λουξεμβούργο, ώστε να ιδιωτικοποιηθούν και να μειωθεί το χρέος.

 β) την ενίσχυση της  ικανότητας και  αναμόρφωση της ελληνικής διοίκησης  υπό την επιτροπεία της Κομισιόν για την ορθή εφαρμογή του προγράμματος

 γ) αυτόματες περικοπές δαπανών σε περίπτωση που δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι για μείωση του ελλείμματος.

 Παράλληλα, μια σειρά μορφών χρηματοδότησης που θα τεθούν από κοινού για να γεφυρωθεί το χρονικό χάσμα μέχρις ότου θα μπορούσε να γίνει μια πρώτη εκταμίευση στο πλαίσιο του ενισχυμένου προγράμματος. Αυτό σημαίνει ότι το υφιστάμενο ρίσκο της μη σύναψης ενός νέου προγράμματος με τον ESM θα πρέπει να βαραίνει την Ελλάδα, όχι τις χώρες της Ευρωζώνης.

2) Σε περίπτωση που η βιωσιμότητα του χρέους και η αξιόπιστη προοπτική εφαρμογή δεν μπορούν να διασφαλιστούν εκ των προτέρων η Ελλάδα θα πρέπει, μέσω ταχέων διαπραγματεύσεων, να τεθεί σε ένα timeout από την Ευρωζώνη, με ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους, εάν είναι απαραίτητο, με τρόπο που προσιδιάζει στην προσφυγή  σε ένα θεσμό όπως λχ η Λέσχη των Παρισίων - τουλάχιστον κατά τα επόμενα 5 χρόνια. Μόνο αυτή η λύση θα μπορούσε να επιτρέψει επαρκή αναδιάρθρωση του χρέους, η οποία δεν θα ήταν σύμφωνη με την ένταξη σε μια νομισματική ένωση.

Αυτή η λύση θα συνοδεύεται από στήριξη για την Ελλάδα ως κράτος-μέλος της ΕΕ και για τους Έλληνες πολίτες, με ενίσχυση της ανάπτυξης, ανθρωπιστική και τεχνική βοήθεια στα επόμενα χρόνια. Θα πρέπει επίσης να συνοδεύεται από τον ανορθολογισμό όλων των πυλώνων της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και από συγκεκριμένα μέτρα για την ενίσχυση της διακυβέρνησης της Ευρωζώνης.

( Στήν  Αγγλικήν)
"Comments on the latest Greek proposals", 10 July 2015

On 9 July 2015 Greece has submitted a list of proposals. These proposals are based on and even fall behind the latest aide memoire that was drafted by the Troika to conclude the review under EFSF. However Greece was not able to conclude the review.

These proposals lack a number of paramount important reform areas to modernize the country, to foster long term economic growth and sustainable development. Among these, labour market reform, reform of public sector, privatisations, banking sector, structural reforms are not sufficient.

This is why these proposals can not build the basis for a completely new, three year ESM program, as requested by Greece. We need a better, a sustainable solution, keeping the IMF on board. There are 2 avenues now:

1. The Greek authorities improve their proposals rapidly and significantly, with full backing by their Parliament. The improvements must rebuild confidence, ensure debt sustainability upfront and the successful implementation of the program - so as to ensure regained market access after completion of the program. Improvements include:

a) transfer of valuable Greek assets of [50 bn] Euros to an external fund like the Institution for Growth in Luxembourg, to be privatized over time and decrease debt;

b) capacity-building and depolitizising Greek administrative tasks under hospices of the COM for proper implementation of the program;

c) automatic spending cuts in case of missing deficit targets.

In parallel, a set of financing elements would be put together to bridge the time gap until a first disbursement under the enhanced program could be made. This means the existing risk of not concluding a new ESM program should rest with Greece, not with Eurozone countries.

2. In case, debt sustainability and a credible implementation perspective can not be ensured upfront, Greece should be offered swift negotiations on a time-out from the Eurozone, with possible debt restructuring, if necessary, in a Paris Club - like format over at least the next 5 years. Only this way forward could allow for sufficient debt restructuring, which would not be in line with the membership in a monetary union (Art. 125 TFEU).

The time-out solution should be accompanied by supporting Greece as an EU member and the Greek people with growth enhancing, humanitarian and technical assistance over the next years. The timeout solution should also be accompanied by streamlining all pillars of the Economic and Monetary Union and concrete measures to strengthen the governance of the Eurozone.

..............................

ΠΗΓΗ

 http://costaslapavitsas.blogspot.gr/2015/07/blog-post_16.html